Zofia Wettin von Landsberg (urodzona po 1258 rokiem, zmarła w Weissenfels 14 sierpnia 1318 roku) herb
Córka Dytryka "Mądrego" Wettina margrabiego von Landsberga i Heleny Welf Askańskiej, córki Jana I Welfa Askańskiego margrabiego Brandenburgii.
Zapewne w Bambergu lub w Norymberdze pod konic października 1266 roku (per procura) poślubiła Konradyna (Konrad III [V]) Hohenstaufena (urodzony w Burg Wolfstein 25 marca 1252 roku, ścięty w Neapolu 29 października 1268 roku) księcia Szwabii, króla Neapolu i Sycylii, tytularnego króla Jerozolimy. Między 29 października 1268 a 1271 rokiem poślubiła Konrad I Piast (urodzony między 1228 a 1231 rokiem, zmarł 6 sierpnia między 1273 a 1274 rokiem), księcia Głogowa.
Na mocy porozumienia zawartego 24 października 1266 roku w Augsburgu Ludwik II, książę Górnej Bawarii, zobowiązał się w imieniu swojego siostrzeńca Konradyna, króla Sycylia i Jerozolimy, do zapłacenia kosztów poniesionych w związku małżeństwem Konradyna i Sophii, zawarte pod koniec października, prawdopodobnie w Bamberg lub Nürnberg (Norymberdze). Konradyn miał wówczas czternaście lat i był nieobecny w chwili zaślubin. Jego miejsce zajął książę Ludwik II, który zastępował pana młodego i podpisał umowę małżeńską.
Małżonkowie nigdy się nie widzieli, gdyż wkrótce po ślubie, Konradyn wyjechał z Fryderykiem I, margrabia Badenii do Włochy, by odzyskać dziedziczny tron sycylijski. W trakcie walk o tron został zchwytany przez wojska Karola Andegaweńskie, który skazał Konradyna na śmierć. 29 października 1268 został ścięty na palcu Piazza del Mercato w Neapol.
Ważności małżeństwa Konradyn i Zofii nadal kwestionują niektórzy historycy. Według niektórych, umowę podpisaną przez Ludwika II miała zawierać jako zaręczyny, a nie prawdziwy ślub, bo Sophia była jeszcze dzieckiem, w tym czasie miała prawie siedem lat, i nade wszystko Konradyn nie widział Sophii, to jest nie potwierdził faktu małżeństwa. Kronikarz Bartholome de Neocastro znalazł list Konradyna do Giovanni Frangipani, napisany przed bitwą pod Tagliacozzo, w którym obiecał ożenić się z córką w zamian za jego pomoc w walce z Karolem I Andygaweńskim. Jednakże inni historycy poparli pomysł, że Sophia i Konradyn były w rzeczywistości prawnie poślubieni, bo umowa podpisana przez Ludwika II była wyraźnie sprecyzowana jako małżeńska, co wynikało w tych czasach, że było zawierane przez pełnomocnika.
W pięć lat później Sophia poślubia Konrada I, księcia Głogowa. Sophia miała zapewne dwanaście lat, Konrad Piast prawie czterdzieści, i był również wdowcem. Nie mieli dzieci.
Po śmierci Konrada I w 1274 roku, Sophia wróciła do ojczyzny i została zakonnicą w klasztorze w St. Clara w Weissenfels, gdzie później został wybrana księnią klasztoru, aż do swojej śmierci.
Od 1275 roku zakonnica, przeorysza św. Clary, a później ksieni klasztoru w Weissenfels, gdzie zmarła.
Żródła:
Sophie von Landsberg "w Wikipedii" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Sophie von Landsberg tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk